آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
تامیلا
/tāmilā/
(عربی) 1- (مصدر باب تفعیل) از روی امیدواری، امیدوارانه؛ 2- در برخی منابع به معنی بخشنده.
تانیا
/tāniyā/
در گویش خراسانی به معنی توانستن (؟).
تایماز
/tāymāz/
(ترکی) پابرجا، استوار.
تبرّک
/tabarrok/
(عربی) 1- مبارک بودن، مبارکی، خجستگی، خوش یمنی؛ 1- برکت گرفتن.
تبسّم
/tabassom/
(عربی) 1- لبخند، خندهی بدون صدا؛ 2- (در قدیم) (به مجاز) درخشیدن.
تحسین
/tahsin/
(عربی) ستودن و تمجید کردن، مورد ستایش قرار دادن، آفرین گفتن و نیک شمردن.
تُحفه
/tohfe/
(عربی) 1- هدیه؛ 2- (در گفتگو) (به مجاز) شخص بسیار ارزشمند.
تُراب
/torāb/
(عربی) خاک.
تَرانه
/tarāne/
1- (در موسیقی) شعری متشکل از چند بیت مقفا و همسان از نظر تعداد هجاها و مصراعها که با آواز خوانده میشود؛ لید؛ 2- (در موسیقی) هرنوع سخن معمولاً موزون که با موسیقی خوانده شود؛ 3- (در موسیقی ایرانی) قطعه آوازی، نوع جدیدی از تصنیف؛ تصنیف؛ 4-(در ادبیات) دو بیتیهای محلی از نوع فهلویات؛ 5- (در قدیم) (در ادبیات) هر نوع شعری که شامل دو بیت باشد؛ 6- (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) رباعیای که با آواز خوانده شود؛ 7- (در قدیم) هر صدایی که حالت موسیقایی داشته باشد.
تَرلان
/tarlān/
1- (در ترکی) مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ 2- (در کردی) 1) به معنی زیبا؛ 2) نام نوعی اسب است.