آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
نام های پسر و دختر که با حرف «ن» شروع میشوند
نَستر
/nastar/
(در قدیم) (در گیاهی) نسترن، ( نسترن.
نَسترن
/nastaran/
1- (در گیاهی) گلی شبیه رُز ولی کم پَرتر و کوچکتر از آن به رنگهای صورتی، سفید یا زرد؛ 2- گیاه این گل که درختچهای افراشته یا پراکنده از خانوادهی گل سرخ است؛ 3- (در قدیم) (به مجاز) رخسار و بناگوش معشوق.
نسرین
/nasrin/
1- (در گیاهی) گلهای زرد یا سفید خوشهای معطر که یکی از گونههای نرگس است؛ 2- گیاه این گل که علفی، پایا، زینتی و از خانوادهی نرگس است و برگهای بلند و مخطط دارد؛ 3- (در قدیم) (به مجاز) صورتِ معشوق.
نسریندخت
/n.-doxt/
(نسرین+ دخت = دختر) 1- دختر نسرین وش؛ 2- (به مجاز) زیباروی و با طراوت.
نَسیبه
/nasibe/
(عربی) 1- (در قدیم) دارای اصل و نسب؛ 2- خویشاوند و نزدیک؛ 3- (اَعلام) نام یک زن صحابی شجاع از بنی نجّار که در هنگام ظهور اسلام به پیامبر اسلام(ص) ایمان آورد و در سلک صحابهی وی در آمد و در جنگها شرکت و مردانه دوشادوش مسلمانان پیکار میکرد.
نَسیم
/nasim/
(عربی) 1- باد ملایم و خنک، باد بسیار آرام؛ 2- (در قدیم) بوی خوش؛ 3- (در عرفان) تجلی جمالی الهی و رحمت متواتر و نفس رحمانی را گویند.
نَسیما
/nasimā/
(عربی ـ فارسی) (نسیم + ا (پسوند نسبت))، منسوب به نسیم، و نسیم.
نَسیمه
/nasime/
(عربی ـ فارسی) (نسیم + ه (پسوند نسبت))، 1- باد بسیار ملایم؛ 2- (در قدیم) بوی خوش.
نشاط
/ne(a)šāt/
(عربی) 1- شادی، خوشی، سرزندگی؛ 2- (در قدیم) میل، عزم، شوق.
نَشمیل
/našmil/
(کردی) 1- زیبای دلکش و نازک اندام؛ 2- خوشگل.