آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
نام های پسر و دختر که با حرف «م» شروع میشوند
مُنیر
/monir/
(عربی) 1- ویژگی آنچه از خود نور داشته باشد، در مقابلِ مستنیر؛ 2- درخشان، تابان، روشن.
مُنیراعظم
/monir aezam/
(عربی) 1- درخشندگی و تابندگی زیاد؛ 2- (به مجاز) بسیار زیبارو.
مُنیره
/monire/
(عربی) نورانی و روشن و درخشان و آشکار.
مَنیژه
/maniže/
(اَعلام) (در شاهنامه) دختر افراسیاب، که عاشق بیژن پهلوان ایرانی شد و با کمک رستم همراه بیژن به ایران گریخت. داستان او با بیژن یکی از پر آوازهترین و دلکشترین داستانهای شاهنامه میباشد.
مَه جَبین
/mah jabin/
(فارسی ـ عربی) (به مجاز) دارای پیشانی سفید و زیبا، زیباروی.
مَهرخ
/mah rox/
1- ماه رخ، آن که دارای رخساری چون ماه است؛ 2- (به مجاز) زیبا، خوبرو.
مَهسیما
/mah simā/
(فارسی ـ عربی) (= ماه سیما)، ( ماه سیما و ماه چهر.
مَهلقا
/mah laqā/
1- ماه رو، ماه روی، ماه لقا؛ 2- کنایه از زیبارو(ی) است.
مِهنیا
/meh niyā/
آن که نیاکان و اجدادش از بزرگان و سروران است، بزرگ زاده.
مهیاس
/mah yās/
(مَه = ماه + یاس)، 1- ماهی که چون گل یاس است؛ 2- یاسی که چون ماه است؛ 3- (به مجاز) زیباروی و با طراوت.