آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
نام های پسر که با حرف «م» شروع میشوند
متین
/matin/
(عربی) 1- دارای پختگی، خردمندی و وقار، دارای متانت؛ 2- استوار، محکم؛ 3- از نامها و صفات خداوند.
مجاهد
/mojāhed/
(عربی) 1- ویژگی آن که به خاطر وصول به هدفهای غیر شخصی مانند اشاعهی دین و آزادی به جنگ و مبارزه میپردازد؛ 2- (در قدیم) کوشش و جد و جهد کننده.
مجتبی
/mojtabā/
(عربی) 1- (در قدیم) برگزیده شده، انتخاب شده؛ 2-(اَعلام) لقب حسن ابن علی امام دوم شیعیان (امام حسن مجتبی)(ع)، حسن. 3- 1)
مَجدالدین
/majddoddin/
(عربی) 1- سبب عزت و بزرگی دین؛ 2- مایهی شوکت و بزرگی دین.
مُجیب
/mojib/
(عربی) 1- (در قدیم) جواب دهنده؛ 2- پاسخگو، اجابت کننده، روا کننده حاجت؛ 3- از نامها و صفات خداوند.
مَجید
/majid/
(عربی) 1- دارای قدر و مرتبهی عالی، گرامی؛ 2- از نامها و صفات خداوند.
مَجیدرضا
/m.-rezā/
(عربی) از نام های مرکب، ، مجید و رضا.
مُجیر
/mojir/
(عربی) 1- (در قدیم) پناه دهنده، فریادرس؛ 2- از نامها و صفات خداوند؛ 3- (اَعلام) مجیر بیلقانی: [قرن 6 هجری] شاعر ایرانی، از مردم آذربایجان، که دیوان شعرش در دست است و به خاطر شعری که در هجو مردم اصفهان گفت و آنان را بر ضدّ خود برانگیخت، شهرت دارد.
مُحب
/moheb(b)/
(عربی) 1- (در قدیم) محبت ورزنده به کسی یا به چیزی، دوست دارنده، دوستدار؛ 2- (در تصوف) دوستدار خداوند، سالک.
محب الله
/moheb(b)ollāh/
(عربی) دوستدار و دوست دارندهی خدا.