آ
            
                ا
            
                ب
            
                پ
            
                ت
            
                ث
            
                ج
            
                چ
            
                ح
            
                خ
            
                د
            
                ذ
            
                ر
            
                ز
            
                ژ
            
                س
            
                ش
            
                ص
            
                ض
            
                ط
            
                ظ
            
                ع
            
                غ
            
                ف
            
                ق
            
                ک
            
                گ
            
                ل
            
                م
            
                ن
            
                و
            
                ه
            
                ی
            
        
        
        
        
        
            
نام های پسر و دختر که با حرف «ش» شروع میشوند
            
        
        
            
        
        
                
                    
                        شهین
                    
                    
                        /šahin/
                    
                    
                    
                        (شه + ین (پسوند نسبت))، 1- منسوب به شاه؛ 2- (به مجاز) دارای ارزش و مقامِ شاهانه.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهیندخت
                    
                    
                        /šahin doxt/
                    
                    
                    
                        (شهین + دخت = دختر)، 1- دخترِ شاهزاده؛ 2- (به مجاز) دخترِ بلند مرتبه و عالی مقام.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شوان
                    
                    
                        /šo(a)vān/
                    
                    
                    
                        (= شبان) (در قدیم) شبان؛ چوپان، نگهبانِ گله.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شورانگیز
                    
                    
                        /šurangiz/
                    
                    
                    
                        1- ایجاد کنندهی هیجان، هیجان انگیز؛ 2- (در قدیم) آشوب به پا کننده، فتنه انگیز.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شوقی
                    
                    
                        /šo(w)qi/
                    
                    
                    
                        (عربی ـ فارسی) (شوق + ی (پسوند نسبت)) 1- ویژگی کسی که دارای میل و رغبت فراوان به چیزی دارد، کسی که دارای اشتیاق است؛ 2- (اعلام) احمد شوقی [1868-1932 میلادی] شاعر مصری، ملقب به امیرالشعرا، تحصیلات خود را در قاهره به پایان رسانده و در سال 1887 میلادی به فرانسه رفت. در فرانسه به تحصیل حقوق پرداخت و بعدها به قاهره بازگشت. از آثار او دیوان اشعار به نام الشوقیات، نمایش نامه  های منظوم قتلگاه کلئوپاترا و مجنون لیلی است.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شوکا
                    
                    
                        /šukā/
                    
                    
                    
                        1- نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا؛ 2- (در مازندرانی) به معنی آهو و غزال.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شوکت
                    
                    
                        /šo(w)kat/
                    
                    
                    
                        (عربی) 1- جاه و جلال؛ 2- عظمت، بزرگی
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شکرالله
                    
                    
                        /šokrollāh/
                    
                    
                    
                        (عربی) ستایش خدا.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شکرانه
                    
                    
                        /šokrāne/
                    
                    
                    
                        (عربی ـ فارسی) 1- سخنی که به عنوان سپاسگزاری گفته میشود، یا عملی که برای سپاس انجام میشود، یا آنچه به عنوان هدیه برای قدردانی داده میشود؛ 2- (در قدیم) (در حالت قیدی) به عنوان سپاسگزاری برای تشکر؛ 3- شکرگزاری و حق شناسی.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شکور
                    
                    
                        /šakur/
                    
                    
                    
                        (عربی) 1- شکرکننده سپاسگزار؛ 2- پاداش دهندهی بندگان؛ 3- از نامهای خداوند.