آ
            
                ا
            
                ب
            
                پ
            
                ت
            
                ث
            
                ج
            
                چ
            
                ح
            
                خ
            
                د
            
                ذ
            
                ر
            
                ز
            
                ژ
            
                س
            
                ش
            
                ص
            
                ض
            
                ط
            
                ظ
            
                ع
            
                غ
            
                ف
            
                ق
            
                ک
            
                گ
            
                ل
            
                م
            
                ن
            
                و
            
                ه
            
                ی
            
        
        
        
        
        
            
نام های پسر و دختر که با حرف «ش» شروع میشوند
            
        
        
            
        
        
                
                    
                        شهریار
                    
                    
                        /šahr(i)yār/
                    
                    
                    
                        1- پادشاه، شاه؛ 2- (در قدیم) حاکم، فرمانروا؛ 3- (اَعلام) 1) پسر خسرو پرویز از شیرین و پدر یزدگرد سوم ساسانی؛ 2) (در شاهنامه) پسر برزو، نوادهی رستم؛ 3) محمّدحسین شهریار [1285-1367 شمسی] شاعر ایرانی، از مردم آذربایجان، سرایندهی شعر به فارسی و ترکی آذری، از جمله منظومهی ترکی به نام سلام به حیدربابا و دیوان شعر فارسی؛ 4) عنوان ترجمهی فارسی کتابی از ماکیاولی دربارهی اصول سیاسی و آیین کشورداری؛ 5) نام شهرستانی در جنوب استان تهران.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهزاد
                    
                    
                        /šah zād/
                    
                    
                    
                        1- شاهزاده، فرزند شاه یا از نسل شاه؛ 2- عنوان برای امامزادهها.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهسوار
                    
                    
                        /šah savār/
                    
                    
                    
                        (= شاه سوار)، 1- ماهر در سوارکاری؛ 2- (در قدیم) (به مجاز) شخص بسیار برجسته و ممتاز؛ شوالیه.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهگل
                    
                    
                        /šah gol/
                    
                    
                    
                        بهترین گل، گلِ شاهانه.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهلا
                    
                    
                        /šahlā/
                    
                    
                    
                        (عربی) 1- دارای چشم رنگ سیاه چون رنگ چشم میش؛ 2- (به مجاز) زیبا و فریبنده (چشم)؛ 3- (در گیاهی) ویژگی نوعی نرگس که حلقهی وسط آن سرخ یا بنفش است؛ نرگس، نرگس شهلا.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهمیر
                    
                    
                        /šahmir/
                    
                    
                    
                        (شه = شاه + میر = امیر)، 1- مخفف شاه امیر؛ 2- مقلوب شده  ی امیرشاه؛ 3- (اعلام) 1) شهمیرزاد نام شهری در شهرستان سمنان؛ 2) شهمیرسرا و علی آباد شهمیر نام روستاهایی در شهرستان  های رشت و نیشابور.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهناز
                    
                    
                        /šah nāz/
                    
                    
                    
                        1- (در موسیقی ایرانی) گوشهای در دستگاه شور؛ 2- (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) از لحنهای قدیم ایرانی؛ 3- شاهناز.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهنام
                    
                    
                        /šah nām/
                    
                    
                    
                        1- بزرگ نام و دارندهی نامِ شاهانه؛ 2- (به مجاز) نیکنام، نکونام.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهنور
                    
                    
                        /šah nur/
                    
                    
                    
                        [شه= شاه؛ (در تصوف) خداوند، الله + نور] روی هم به معنی نور شاه و به تعبیری نور خدا.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شهیار
                    
                    
                        /šah yār/
                    
                    
                    
                        [شه = شاه +یار (در قدیم) همدم، همنشین، مونس، نظیر، همتا + یار] 1- روی هم به معنی همدم، همنشین و مونس شاه؛ 2- نظیر و همتای شاه؛ 3- (به مجاز) بلند مرتبه.