آ
            
                ا
            
                ب
            
                پ
            
                ت
            
                ث
            
                ج
            
                چ
            
                ح
            
                خ
            
                د
            
                ذ
            
                ر
            
                ز
            
                ژ
            
                س
            
                ش
            
                ص
            
                ض
            
                ط
            
                ظ
            
                ع
            
                غ
            
                ف
            
                ق
            
                ک
            
                گ
            
                ل
            
                م
            
                ن
            
                و
            
                ه
            
                ی
            
        
        
        
        
        
            
نام های پسر و دختر که با حرف «ش» شروع میشوند
            
        
        
            
        
        
                
                    
                        شاپور
                    
                    
                        /šāpur/
                    
                    
                        
                     
                    
                        1- پسر شاه، شاه زاده؛ 2- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) نام چند پهلوان ایرانی. شاپور: پسر نستوه و نوهی گودرز، که در جنگ نوذر با افراسیاب کشته شد؛ شاپور: از پهلوانان روزگار قباد ساسانی، معروف به شاپور رازی ؛ شاپور: از سرداران خسرو پرویز در جنگ با بهرام چوبین؛ 2) شاپور نام سه تن از شاهان ساسانی. شاپور اول:  [241-272 میلادی]، پسر اردشیر بابکان، که با رومیان جنگید و والرین امپراتور روم را با گروهی از سپاهیانش اسیر کرد و به ایران آورد. مانی در زمان او ظهور کرد؛ شاپور دوم معروف به شاپور ذوالکتاف: شاه ایران [310-379 میلادی] پسر هرمز دوم. در زمان او جنگ با روم و با ترکان آسیای مرکزی ادامه یافت و سختگیری نسبت به غیر زرتشتیان بیشتر شد؛ شاپور سوم: شاه ایران [383-388 میلادی]، پسر شاپور ذوالکتاف. در زمان او ارمنستان میان ایران و روم تقسیم شد. او به دست اشراف کشته شد؛ 3) شاپور: (= شاهپور) نام بخشی از رود هلّه در مسیر عبور از کازرون؛ 4) شاپور: (= شاهور، شاوور) رودی در استان خوزستان به طول 130 کیلومتر، که از رودخانهی کرخه جدا میشود و پس از گذشتن از شهرستان دزفول و شهرهای شوش و اهواز به رود کارون میریزد؛ 5) شاپور ابن سهل: [قرن 3هجری] پزشک مسیحی بیمارستان جندیشاپور، مؤلف چند کتاب پزشکی، از جمله: قرابادین.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شاداب
                    
                    
                        /šādāb/
                    
                    
                    
                        با طراوت، تازه، شاد، شادان، مسرور.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شادان
                    
                    
                        /šādān/
                    
                    
                    
                        1- شاد، مسرور؛ 2- (در حالت قیدی) باحال شاد، شادمانه.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شادلین
                    
                    
                        /šādlin/
                    
                    
                    
                        (شاد + لین = نرمی و ملایمت)، شاد رویِ نرمخو و آرام.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شادمان
                    
                    
                        /šād(e)mān/
                    
                    
                    
                        1- شاد، خوشحال و مسرور؛ 2- (در حالت قیدی) با شادی و خوشحالی، شادمانه.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شادمهر
                    
                    
                        /š.-mehr/
                    
                    
                    
                        1- (به مجاز) ویژگی آن که دارای شادی و مهربانی است؛ 2- (اَعلام) 1) شهر یا جایگاهی در نیشابور؛ 2) نام روستایی در تربت حیدریه.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شادی
                    
                    
                        /šādi/
                    
                    
                    
                        1- وضع و حالت شاد، شاد بودن، خوشحالی، سرور؛ 2- (در قدیم) جشن؛ 3- (در عرفان) بسطی که پس از قبض برای سالک حاصل میشود.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شادیه
                    
                    
                        /šādiye/
                    
                    
                    
                        (شادی+ ه (پسوند نسبت))، منسوب به شادی، ( شادی.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شانلی
                    
                    
                        /šānli/
                    
                    
                    
                        ( ترکی) 1- افتخار آمیز؛ 2- مشهور.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        شاهپری
                    
                    
                        /šāh pari/
                    
                    
                    
                        پری، عنبر.