آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
نام های پسر که با حرف «ح» شروع میشوند
حُر
/hor(r)/
(عربی) 1- آزاد؛ 2- (در قدیم) دارای اعتقاد و رفتار شایسته و بزرگوارانه، جوانمرد، آزاده؛ 3- (اَعلام) 1) حُر ابن یزید (ریاحی) [قرن اول هجری] سردار و جنگجوی عرب، که در هنگام عزیمت امام حسین(ع) به کوفه، با هزار سوار راه او را بست، ولی در روز عاشورا از همکاری با سپاه کوفه خودداری کرد، به یاری امام حسین (ع) شتافت و در جنگ شهید شد؛ 2) حُر عاملی (محمّد ابن حسن) [1033-1104 قمری] فقیه شیعی لبنانی که در ایران اقامت گزید. از آثار اوست: اَمل الآمِل و وسایل الشیعه، هر دو به عربی، که دومی از کتابهای مهم فقهی است.
حِسام‌الدین
/hesāmoddin/
(عربی) 1- (در قدیم) شمشیر دین؛ 2- (اَعلام) 1) حسام‌الدین چلبی: [622-683 قمری] صوفی اهل آسیای صغیر، از تبار ایرانی (مردم ارومیه)، مرید، شاگرد، دوست و جانشین مولوی، که مثنوی مولوی به خواهش و بنام او سروده شده است؛ 2) حسام‌الدین خلیل: اتابک لر کوچک [قرن 7 هجری] که به دست سردار خلیفه‌ی بغداد کشته شد و جسدش را سوزاندند؛ 3) حسام‌الدین علی: از شاهان آل شنسب، که نظامی عروضی [در سال 550 هجری] چهارمقاله را به نام او نوشته است؛ 4) حسام‌الدین عمر: اتابک لر کوچک [693 هجری]، که بر اثر مخالفت امیران جایش را به صمصام‌الدین محمود داد و با او در حکومت شریک شد. در سال 695 هجری به فرمان غازان خان کشته شد.
حِسان
/hesān/
(عربی) 1- بسیار نیکو، بسیار خوب، نیکروی؛ 2- (اَعلام) حسان ابن ثابت [قرن اول هجری] شاعر عرب ملقب به «شاعر پیامبر» بعدها از هواداران معاویه شد.
حَسُّون
/hasun/
(عربی) 1- نام پرنده‌ای، سهره؛ 2- (در عربی) شُوَیکیّ؛ 3- (در گویشهای محلی خوزستان) مُصَغر حسن و گاه برای تحبیب به معنی حسن دوست داشتنی.
حسن
/hasan/
حَسَن در لغت صفت مذکر از حُسن به معنای نیکو و زیباست . و نیز از «حَسَنَ یَحسُنُ حُسناً» به معنی زیبا شد و نیکو شد . بقول حافظ:
جمال حسن در حّد نصاب است زکاتم ده که مسکین و فقیرم
همچنین به معنای ملاحت، بهجت و صحت بکار می رود .
حسن نام دومین امام معصوم فرزند امام علی (ع) و فاطمه زهرا (س) است که او را سبط اکبر رسول الله (ص) هم می گویند. امام حسن (ع) در علم و حلم و مهربانی زبانزد خاص و عام بوده است. دوران ده ساله امامت آن بزرگوار با خلافت غاصبانه معاویه پسر ابوسفیان همراه بوده است که سرانجام با حیله معاویه در 28 صفر سال 50 هجری به فیض شهادت نائل آمد.
هر کس نام فرزندش حسن باشد و حرمت این نام در آن خانواده حفظ گردد، تأثیر اخلاقی و روانی بسزائی در اعضای خانواده خواهد داشت بطوریکه همگان به ویژه فردی که نام او «حسن» است به حُسن خلق و گذشت و مهربانی آراسته خواهد شد. و پیام آیه شریفه: «فتقبّلها ربُّها بقبولٌ حسنٍ و أًنبتَها نباتاً حسناً » در حق آنها جاری خواهد شد. توسل به نام امام حسن (ع) و ذکر مدام آن در سحرها و بعد از نماز صبح موجب جوشش محبت در اعضای خانواده و خوش نامی در بین جامعه و رفع کدورت ها و دلتنگی ها در بین خویشاوندان خواهد شد. و در فردای قیامت کسانی که به این نام مزیّن هستند با ذکر نامشان در صحرای محشر مورد شفاعت آن بزرگوار قرار خواهند گرفت.
ز عشق آل طه گشته ام مست دگر حالی از این خوشتر نخواهم
بـرای زینت جان در دو عالـم بجـز خُلق حسن زیور نـخواهـم
حسنعلی
/h.-ali/
(عربی) 1- از نامهای مرکب، حسن و علی؛ 2-(اَعلام) حسنعلی قراقوینلو، آخرین امیر [872-873 قمری] قراقوینلو، فرزند و جانشین جهانشاه، که از شیخ حسن جلایری شکست خورد و به دست پسر او کشته شد.
حَسیب
/hasib/
(عربی) 1- (در قدیم) دارای فضل و کمال اکتسابی یا ذاتی، بزرگوار؛ 2- از اسامی خداوند.
حسین
/hoseyn/
حُسین : مصغر حسن به معنی خوب ، نیکو و صاحب جمال است حسین نام مبارک سومین امام معصوم و فرزند علی امام (ع) و فاطمه (س)است ،که جدش رسول گرامی اسلام (ص) او را سرور جوانان بهشت و ریحانه باغ رسالت نامیده و نیز فرمودند : «انّ للحسین فی بواطن المومنین محبه مکنونه » برای امام حسین (ع) محبتی پنهان در قلوب مومنین است. و همچنین فرمود: حسین (ع) دری از درهای بهشت است امام حسین(ع) خلافت یزیدبن معاویه را نپذیرفت و بنا به دعوت مردم کوفه روانه آن دیار شد که با خیانت آنان در محاصره عمّال یزید در صحرای کربلا قرار می گیرد ، سرانجام پس از نبردی نمایان مظلومانه و غریبانه به همراه 72 تن از فرزندان و اصحاب با وفایش به شهادت می رسد و بزرگترین حماسه دینی را خلق میکند که پس از گذشت چندین قرن همچنان توفنده و بالنده در قلب تاریخ می جوشد و می خروشد و همه ساله جلوه ای تازه در عاشورای حسینی ظاهر می شود چرا که امام حسین (ع) بعنوان رمز عاشورا حقیقتی بیکرانه است و هر چیزی که بیکرانه باشد تکرار ندارد .
هر کس را نام« حسین» باشد و عظمت و شأن این نام را حفظ کند محبت امام حسین (ع) در قلب او جاری میشود و فروغ هدایت او فرا راه او و خاندانش قرار می گیرد و به او نوید شفاعت در فردای قیامت را میدهد . و در برابر حوادث روزگار او را بیمه می کند . مخصوصا پدر و مادری که از فقر محبت فرزند نسبت بخود نگران هستند با انتخاب نام« حسین» و ذکر مدام آن در منزل از مهربانی و صفای بی حد فرزندشان بهره ها خواهند برد .
خوشا آنان که هم نام تو باشند چو مرغی بسته دام تو باشند
خوشا آنان که در کوی خرابات دمادم مست از جام تو باشند
@www0201001ir
@0201001.ir