020 1001

آ ا ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

... 46 47 48 49 50 ...

بَهادر

/bahādor/

(شکل فارسی و اردوی واژه‌ی ترکی مفعولیِ «بغاتور» یا «باغاتور») 1- (در قدیم) دلیر، شجاع، قهرمان؛ 2-(اَعلام) نام چند تن از پادشاهان در روزگار گذشته.

توضیحات بیشتر

بهار

/bahār/

1- فصل اول سال؛ 2- (در گیاهی) شکوفه درختان خانواده‌ی مرکبات؛ 3- گیاهی زینتی؛ 4- (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز؛ 5- (در قدیم) (به مجاز) سبزه و علف؛ 6- (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) یکی از دستگاه‌ها یا ادوار؛ 7- (در سنسکریت) (در قدیم) بتخانه و بتکده؛ 8- (اَعلام) نام شهری در شمال غربی استان همدان.

توضیحات بیشتر

بهاران

/bahārān/

1- هنگام بهار، موسم بهار؛ 2- (به مجاز) زیبا و با طراوت.

توضیحات بیشتر

بهاره

/bahāre/

1- مربوط به بهار؛ 2- به عمل آمده در بهار؛ 3- منسوب به بهار. + م بهار. 1- ، 2- ، 3- ، 4- و 5-

توضیحات بیشتر

بهارک

/bahārak/

[بهار+ ک(اَک)/-ak/ (پسوند شباهت)] 1- به معنای مانند بهار، همچون بهار؛ 2- (به مجاز) زیبا با طراوت.

توضیحات بیشتر

بَهامین

/bahāmin/

فصل بهار، بهار.

توضیحات بیشتر

بهبود

/behbud/

1- سلامت، تندرستی؛ 2- درست شدن، درستی، اصلاح.

توضیحات بیشتر

بِهتاش

/behtāš/

(فارسی ـ ترکی) [ به = خوب، بهتر، خوبتر، شخص خوب و دارای اخلاق و رفتار نیکو + تاش(ترکی) (پسوند) = هم، شریک، صاحب به علاوه عنوانی برای امیران ترک.] 1- به معنی شریک خوب، صاحب اخلاق و رفتار نیکو؛ 2- ویژگی امیری که دارای اخلاق و رفتار نیکو باشد.

توضیحات بیشتر

بهجت

/be(a)hjat/

(عربی) شادمانی، نشاط.

توضیحات بیشتر

بِهداد

/behdād/

در کمال عدل و داد.

توضیحات بیشتر

... 46 47 48 49 50 ...