آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
آینا
/āynā/
1- (ترکمنی) به معنی آیینه؛
2- (ترکی) آیینه، آبگینه، شیشه، شفاف، صورت سفید و زیبا؛
3- (به مجاز) زیبارو.
آیناز
/āy nāz/
(ترکی ـ فارسی) (آی = ماه + ناز)، 1- ماه قشنگ و زیبا؛ 2- (به مجاز) زیبارو.
آیه
/āyeh/
(عربی) 1- نشانه، نشان، معجزه، دلیل، حجت، برهان؛ 2- اعجوبه، عجیبه. + ن.ک. آیت.
آیین
/āyin , ā’in/
1-(پهلوی)کیش، روش، دین، شیوه‌ی مناسب و مطلوب؛ 2- (در قدیم) جلال و شکوه، عادت و خوی.
آیینه
/āyine , ā’ine/
(= آیینه و آینه) 1- سطح صاف و صیقل یافته شیشه‌ای یا فلزی که تصویر را منعکس می‌کند؛ 2- (به مجاز) (در تصوف) دل عارف که حقایق در آن منعکس می‌شود؛ 3-(در قدیم) (در موسیقی ایرانی) نوعی طبل یا زنگ که از پشت فیل معمولاً در جنگ به صدا در می‌آورده‌اند.
@www0201001ir
@0201001.ir