آ ا ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی
پسر و دختر
پسر
دختر
... 101 102 103 104 105  ... 
روجیار
/rujyār/
(کردی،rujyār)، 1- روزگار؛ 2- آفتاب. + ن‌.ک. روژیار.
روح‌افزا
/ruh afzā/
1- آنچه به روان انسان شادابی و طراوت می بخشد، جانبخش، مفرح؛ 2- گوشه‌ای در موسیقی ایرانی.
روح‌الامین
/ruholamin/
(عربی) (= جبرائیل)، ( جبرائیل؛ [روح نام جبرئیل است و امین صفت اوست و خطاب امین از آن یافته که از آنچه از کلام جناب الهی مسموع می‌کرد به عینه پیش پیامبر اسلام(ص) ادا می‌نمود. «ونزلنا به الروح الامین» (شعرا آیه‌ی 193)].
روح‌الدین
/ruhoddin/
(عربی) روان دین.
روح‌الله
/ruhollāh/
(عربی) 1- روح خدا؛ 2- (اَعلام) 1) لقب حضرت عیسی(ع)، [در قرآن کریم چندین جا اشاره شده که عیسی از نفحه‌ی روح الهی و یا تمثیل روح (جبرئیل) بر مریم بوجود آمده است]؛ 2) روح الله مصطفوی خمینی: [1279-1368 شمسی] روحانی شیعه‌ی ایرانی، ملقب به امام خمینی (ره)، رهبر کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی [1357- 1368 شمسی].
روح‌انگیز
/ruh angiz/
(عربی ـ فارسی) (= روح افزا)، ( روح افزا. 1-
روح‌بخش
/ruh baxš/
(عربی ـ فارسی) (= روح افزا)، ( روح افزا. 1-
روحا
/ruhā/
(عربی ـ فارسی) (روح = جان، نفس، روان + الف (اسم ساز))، منسوب به جان و روان.
رودابه
/rudābe/
(پهلوی) (اَعلام) (در شاهنامه) دختر مهراب پادشاه کابل، همسر زال و مادر رستم دستان.
رودین
/rudin/
(رود = فرزند به ویژه پسر + ین (پسوند نسبت)) (به مجاز) فرزند پسر.
... 101 102 103 104 105  ...