آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
نام های پسر که با حرف «ج» شروع میشوند
جهان بین
/j.-bin/
1- ویژگی آن که جهان را میبیند؛ 2- (در قدیم) (به مجاز) چشم و دیده؛ 3- (در قدیم) 1) آنچه جهان را در آن میتوان دید؛ 2) جهان نما.
جهان بخش
/j.-baxš/
1- (به مجاز) ویژگی آن که جهان تحت سلطهی اوست و میتواند آن را به کسی ببخشد؛ 2- (اَعلام) از القاب رستم.
جهاندار
/j.-dār/
1- جهان دارنده؛ 2- نگهبان جهان؛ 3- پادشاه؛ 4- مدبرِ امور جهان؛ 5- (به مجاز) بزرگ و قدرتمند؛ 6- (در قدیم) خداوند؛ 7- (اَعلام) شاه تیموری هند [1124-1125 قمری] که به فرمان پسرعمش فرخ سیَر کشته شد.
جهانگرد
/jahān gard/
آن که به کشورها و نواحی مختلف جهان سفر می کند، سیاح، گردش گر.
جهانگیر
/jahāngir/
1- جهان گشا؛ 2- بسیار مشهور در همهی جهان؛ 3-فراگیرندهی عالم؛ 4- (اَعلام) 1) چهارمین امپراتور گورکانی هند [1014-1037 قمری]، که سخت تحت تأثیر همسرش نورجهان بود. با هندوها بردباری پیشه کرد و به تشویق هنرمندان و ادیبان پرداخت؛ 2) جهانگیر: (= جهانگیر ابن رستم) اتابک لر کوچک [تا سال 959 هجری]، که مدت فرمانرواییاش معلوم نیست؛ 3) جهانگیر: (= جهانگیر ترکمان) امیر سلسلهی آق قویُنلو [848-857 قمری] که برادرش اوزون حسن او را برکنار کرد و خود جایش را گرفت.
جواد
/javād/
(عربی)1- بخشنده، با سخاوت؛ 2- از نامها و صفات خداوند؛ 3- (اَعلام) لقب امام محمّد ابن علی ابن موسیالرضا ابن جعفر(ع) [195-220 قمری] (= امام جواد) نهمین امام شیعیان.
جوان
/javān/
1- آن که زمان زیادی از عمرش نگذشته است، کم سن و سال؛ 2- (به مجاز) شاداب و با طراوت.
جوانشیر
/j.-šir/
1- شیر جوان؛ 2- کنایه از جوان زورمند و دلیر.
جوانمرد
/j.-mard/
(به مجاز) دارای خصلتهای نیک و پسندیده مانند بخشندگی، گذشت، دلیری و کمک به دیگران.