آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
نام های پسر و دختر که با حرف «ک» شروع میشوند
کاوه
/kāve/
(= گاودرفش)، 1- عَلَم و رایَت گاو؛ 2- (اَعلام) نام شخصیتِ اساطیری شاهنامه و آهنگری ایرانی که روزبانان ضحاک هفده پسر او را کشته و قصد داشتند آخرین فرزند او را نیز قربانی ماران دوش ضحاک سازند، کاوه دادخواهان به مجلس ضحاک در آمد و خروشید او با قیام خود مردم را گرد آورد تا به نزد فریدون رفتند و او را به شاهی برگزیدند.
کاووس
/kāvus/
(= کیکاووس)، ( کیکاووس.
کاویان
/kāv(i)yān/
کاویانی، منسوب به کاوه (شخصیت اساطیری شاهنامه)، + ک کاوه.
کُبری
/kobrā/
(عربی) 1- (مؤنث اکبر)، بزرگ، کبیر، بزرگتر، + ( اکبر؛ 2- (اَعلام) لقب زینب کبری(س) دختر حضرت علی(ع).
کتایون
/katāun/
(اَعلام) دختر قیصر روم و زن گشتاسب و مادر اسفندیار که نام دیگرش را ناهید گفتهاند.
کرار
/karrār/
(عربی) 1- (در قدیم) حمله کننده؛ 2- (اَعلام) از القاب و صفات حضرت علی(ع).
کرامت
/ke(a)rāmat/
1- (در تصوف) کاری خارقالعاده، که به دست اولیا انجام میگیرد؛ 2- داشتنِ صفات پسندیده، بزرگواری، شرافت، بخشندگی، سخاوت؛ 3- (در قدیم) احترام، عزت؛ 4-بزرگداشت، هدیه.
کرامتالله
/ke(a)rāmatollāh/
(عربی) بزرگی و بخشندگی خداوند.
کریم
/karim/
1- بخشنده، سخاوتمند؛ 2- از نامها و صفات خداوند؛ 3- از صفات قرآن؛ 4- (در قدیم) گرانبها و ارزشمند و بزرگوار؛ 5- (اَعلام) کریم خان زند، شاه ایران [1165-1193 قمری] و بنیانگذار سلسلهی زند، که خود را وکیلالرعایا لقب داده بود و در پایتختش شیراز، بناهای زیبایی (ارگ، بازار، حمام و مسجد) به وجود آورد.
کریمه
/karime/
(عربی) 1- گرانبها، ارزشمند؛ 2- صفت هر یک از آیههای قرآن؛ 3- (در قدیم) هر یک از آیههای قرآن؛ 4- زن بزرگوار، زن شریف نیکو و خوب.