آ
ا
ب
پ
ت
ث
ج
چ
ح
خ
د
ذ
ر
ز
ژ
س
ش
ص
ض
ط
ظ
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی
نام های پسر و دختر که با حرف «د» شروع میشوند
دانشور
/dānešvar/
(دانش + ور (پسوند دارندگی))، دارای علم و دانش، دانشمند.
دانوش
/dānuš/
(اَعلام) (= ودانوش) نام شخصی در داستان وامق و عذرا.
دانیا
/dāniyā/
گشنیز؛ نام هندی کزبره.
دانیار
/dānyār/
[(دان (بن مضارع)= دانستن) (به مجاز) آگاهی و دانش + یار (پسوند دارندگی)] 1- دارنده ی دانش و آگاهی؛ 2- (به مجاز) آگاه و دانشیار.
دانیال
/dāniyāl/
(عبری) 1- قضاوت خدا، یا خدا حاکم من است؛ 2-(اَعلام) یکی از چهار پیغمبر بزرگ بنیاسرائیل [زنده در 547 پیش از میلاد] که در روایات اسلامی مخترع «رمل» به شمار میرود. در سال 605 پیش از میلاد به اسارت به بابل برده شد در آنجا به خاطر پیشگوییهایی که کرد شهرت و قدرت یافت.
داور
/dāvar/
1- حَکَم؛ 2- (در حقوق) قاضی؛ 3- (به مجاز) خداوند، پادشاه، حاکم.
داوود
/dāvud/
(عبری) 1- محبوب؛ 2- (اَعلام) شاه عبرانیان [حدود 1012پیش از میلاد ـ حدود 972 پیش از میلاد] که شاعر و پیغمبر بود و در جوانی به شبانی پرداخت. به خاطر آواز خوش و نواختن بربط مورد توجه شائول قرار گرفت. پس از کشته شدن او به سلطنت رسید و پایتخت را به اورشلیم برد. کتاب مزامیر که مشحون از الهامات غنایی است از او به جا مانده است.
داوودرضا
/d.-rezā/
(عبری ـ عربی) از نام های مرکب، ← داوود و رضا.
دایانا
/dāyānā/
(دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ ( نا)) 1- به معنی مثل زر سرخ؛ 2- (به مجاز) زیبا روی.
دُرافشان
/dor afšān/
(عربی ـ فارسی) 1- آن که مروارید میافشاند؛ 2- (به مجاز) بخشنده؛ 3- (به مجاز) دارای فصاحت و زیبایی؛ 4- باران ریز.