آ
            
                ا
            
                ب
            
                پ
            
                ت
            
                ث
            
                ج
            
                چ
            
                ح
            
                خ
            
                د
            
                ذ
            
                ر
            
                ز
            
                ژ
            
                س
            
                ش
            
                ص
            
                ض
            
                ط
            
                ظ
            
                ع
            
                غ
            
                ف
            
                ق
            
                ک
            
                گ
            
                ل
            
                م
            
                ن
            
                و
            
                ه
            
                ی
            
        
        
        
        
        
            
نام های پسر و دختر که با حرف «ت» شروع میشوند
            
        
        
            
        
        
                
                    
                        تبرّک
                    
                    
                        /tabarrok/
                    
                    
                    
                        (عربی) 1- مبارک بودن، مبارکی، خجستگی، خوش یمنی؛ 1- برکت گرفتن.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تبسّم
                    
                    
                        /tabassom/
                    
                    
                    
                        (عربی) 1- لبخند، خندهی بدون صدا؛ 2- (در قدیم) (به مجاز) درخشیدن.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تحسین
                    
                    
                        /tahsin/
                    
                    
                    
                        (عربی) ستودن و تمجید کردن، مورد ستایش قرار دادن، آفرین گفتن و نیک شمردن.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تُحفه
                    
                    
                        /tohfe/
                    
                    
                    
                        (عربی) 1- هدیه؛ 2- (در گفتگو) (به مجاز) شخص بسیار ارزشمند.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تُراب
                    
                    
                        /torāb/
                    
                    
                    
                        (عربی) خاک.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تَرانه
                    
                    
                        /tarāne/
                    
                    
                    
                        1- (در موسیقی) شعری متشکل از چند بیت مقفا و همسان از نظر تعداد هجاها و مصراعها که با آواز خوانده میشود؛ لید؛ 2- (در موسیقی) هرنوع سخن معمولاً موزون که با موسیقی خوانده شود؛ 3- (در موسیقی ایرانی) قطعه آوازی، نوع جدیدی از تصنیف؛ تصنیف؛ 4-(در ادبیات) دو بیتیهای محلی از نوع فهلویات؛ 5- (در قدیم) (در ادبیات) هر نوع شعری که شامل دو بیت باشد؛ 6- (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) رباعیای که با آواز خوانده شود؛ 7- (در قدیم) هر صدایی که حالت موسیقایی داشته باشد.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تَرلان
                    
                    
                        /tarlān/
                    
                    
                    
                        1- (در ترکی) مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ 2- (در کردی) 1) به معنی زیبا؛ 2) نام نوعی اسب است.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تِرمه
                    
                    
                        /terme/
                    
                    
                    
                        نوعی پارچه (قیمتی) از جنس کرک، پشم، یا ابریشم با نقشهای بته جقه، اسلیمی، و مانند آنها که معمولاً از آن، جانماز، بقچه و لباس تهیه میکنند.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تُرنج
                    
                    
                        /tora(o)nj/
                    
                    
                    
                        1- (در گیاهی) بالنگ؛ 2- طرحی (در قدیم) مرکّب از طرحهای اسلیمی و گل و بوتهای که معمولاً در وسط نقش قالی، تذهیب، و مانند آنها به کار میرود؛ 3- گُویی از مواد معطر.
                    
                    
                 
                
            
                
                    
                        تَرنّم
                    
                    
                        /tarannom/
                    
                    
                    
                        (عربی) 1- خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولاً با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه؛ 2- آواز، نغمه، سرود.